Patrząc na Nintendo 3DS jest mniej lub bardziej klasycznym projektem DS.
Jest nieco mniejszy niż DSi pod względem wielkości, przy w przybliżeniu 135 mm x 74 mm, ale jest nieco grubszy na głębokości 20 mm w porównaniu do DSi (137 mm x 75 mm x 19 mm) i waży około 8 uncji z baterią, rysikiem i kartą SD na pokładzie .
Wygląda jednak nieco gładko, z zakrzywionymi narożnikami, zakrzywionymi krawędziami i błyszczącym połyskiem. Tym razem w pokrywie znajdują się dwie kamery, a nie jedna (niezbędna do kamery 3D, do której się zbliżamy), umieszczone centralnie w górnej części panelu i każda o około połowę mniejsza niż kamera DSi.
Umieszczone z tyłu na każdym zawiasie, podobnie jak w DSi, są dwoma przyciskami na ramionach, które tym razem wyglądają nieco mniej, ponieważ nie wystają tak daleko, jak na ostatnim modelu. Same zawiasy wykonują stopniowe linie urządzenia, aby uzupełnić wygląd.
Podnieś pokrywę 3DS, a bardziej wyrafinowany etos projektowy będzie kontynuowany z czarną, błyszczącą ramką, która tworzy przednią powierzchnię 3DS i otacza górny ekran. To zgrabne odejście od schematu kolorów, do którego jesteśmy przyzwyczajeni.
Jeśli chodzi o sposób przechowywania nowego urządzenia, 3DS nie wydaje się być tak drogi i solidny jak coś takiego jak Sony PSP. Przyciski „d-pad”, „twarze” i „ramiona” są małe, z wyraźnym „kliknięciem”. Powiedzielibyśmy również, że po całkowitym otwarciu górny panel wchodzi w przestrzeń, której potrzebują palce wokół przycisków na ramieniu. Niewielkie spory, które od czasu do czasu zauważają, a kto powie, że nie mamy pulchnych palców?
Tam, gdzie 3DS ma przewagę nad PSP pod względem kontroli, jest jednak jego nowy analogowy nub – oficjalnie nazywany Padiem Kręgu. Punkt kontroli analogowej był oczywiście trudny do złamania dla projektantów przenośnych konsol do gier.
Obecny handheld Sony ma płaską wypustkę z odciśniętym uchwytem, co zostało skrytykowane za trudność w manewrowaniu ze względu na płaską konstrukcję, która sprawia, że gracze przesuwają kciuk dookoła niezręcznie, a nie pchają i ciągną jak patyk.
Po przejściu przez nub, Nintendo’s Circle Pad nadal jest trochę uciążliwe, aby popchnąć dookoła, w porównaniu do odpowiedniego kija, a NGP Sony prawdopodobnie weźmie analogową koronę kontrolną, gdy zostanie wydana z dwoma pełnymi patyczkami.
Co pomaga Nintendo 3DS, jednak fakt, że Kółko Kręgowe ma wklęsłą powierzchnię. Płytkie brzegi wypukłości działają jak gniazdo dla twojego kciuka i oznaczają, że masz przynajmniej coś do popchnięcia i pociągnięcia w pewnym stopniu, bez zsuwania się.
The Circle Pad reagował szybkim ruchem powrotnym do środka, kiedy został zwolniony. Mieliśmy kilka urządzeń przenośnych do zabawy, a jeden zademonstrował szczególnie lepki Pad, który nie dotarł na środek, gdyby został przesunięty na jego granice.
Ponieważ był to tylko jeden przypadek, musimy dać 3DS korzyść z wątpliwości, chociaż sprawia, że zastanawiamy się, czy konstrukcja nubu może być podatna na lepkość w czasie.
Należy także zwrócić uwagę na umieszczenie przedniej kamery, teraz nad ekranem, a nie na połączenie między panelami i dodanie trzech nowych przycisków (Home, Start i Select) pod dolnym ekranem.
Zajmując się technologią napędzającą 3DS, ten dolny ekran to ekran LCD z rezystywnymi możliwościami dotykowymi, które można kontrolować za pomocą dołączonego, 4mm, rozszerzalnego rysika palca. Mierzy 3,02 cala i ma rozdzielczość 320 x 240.
Najważniejszy jest jednak ekran główny. Wykorzystuje technologię soczewek soczewkowych do stworzenia ostatecznego obrazu 3D. Mówiąc najprościej, ekran wykorzystuje serię długich cienkich soczewek zwanych soczewkami, które mają utwardzone fronty.
Ze względu na swój kształt soczewki kierują światło pikseli w różnych kierunkach, a każde oko widzi alternatywną kolumnę pikseli. Prawdopodobnie możesz wypełnić resztę: dwa obrazy są renderowane przez GPU 3DS, są wysyłane do oddzielnych oczu przez pułapki i, jak zapewne wiesz, widząc dwie nieznacznie oddzielone wersje tego samego obrazu dostajemy wspaniałe 3D.
Oczywiście, aby wyglądać tak dobrze, jak obecne Nintendo DSi, 3DS musi mieć dwukrotnie większą rozdzielczość, i ma dokładnie to, a potem trochę.
Tam, gdzie ekran DSi działał z rozdzielczością 256 x 192 Tym razem mamy do czynienia z szerokim ekranem o przekątnej 3,53 cala, zapełniającym 16,77 miliona kolorów, w rozdzielczości Nintendo 800 x 240 pikseli (co to oznacza, że dostajesz 400 x 240 w każdym oku, a następnie to samo w obu oczach, w trybie 2D). Nie tylko 3DS przedstawia ci nieskrępowane 3D, ale także znacznie wyprzedza swoje poprzedniczki pod względem rozdzielczości na arenie 2D.
PAPIER: System 3DS jest wyposażony w przyjazny dla użytkownika i nie do końca przyjazny środowisku, wielojęzyczny podręcznik użytkownika
To, co napędza maszynę 3D, nie zostało oficjalnie ujawnione i bez możliwości rozłożenia konsoli na części, musimy jednak polegać na raportach, że palmtop zawiera dwa procesory ARM11 266 MHz i procesor graficzny PICA200 firmy Digital Media Professionals.
Zgłoszono także 1,5 GB pamięci flash, 63 MB pamięci RAM (chociaż niektóre zgłoszenia kontestujące sugerują 96 MB) i 4 MB dedykowanej pamięci wideo. Również wewnątrz ciała znajduje się czujnik ruchu i żyroskop, który później wejdzie do gry.
Wszystko to jest zasilane baterią, którą według szacunków Nintendo będzie oferować 3 – 5 godzin życia i dłużej podczas grania w gry z back-katalogu DS przy użyciu wstecznej kompatybilności 3DS.
Nie różni się to zbytnio od DSi, chociaż po wprowadzeniu 3DS przez kolejne etapy wydaje się, że zapaleni wśród nas tylko trafią w minimalnym oszacowaniu – brakowało nam soku przy trzech godzinach ciągłej gry w pełnym 3D.
Nintendo jednak zapewnia ładną małą ładowarkę w pakiecie, a urządzenie nie miało problemu z utrzymaniem dnia w trybie uśpienia.
