Sigma 70-200 mm f / 2.8 DG OS HSM | Przegląd sportowy

Sigma mogła zdobyć wiele pochwał dla wielu ostatnich obiektywów prime, ale firma stale aktualizuje swoją kolekcję zoomów. 24-70 mm f / 2.8 DG OS HSM | Sztuka i 14-24 mm f / 2.8 DG HSM | Sztuka pojawiła się w ciągu ostatnich kilku lat, a teraz z 70-200 mm f / 2.8 DG OS HSM | Soczewki sportowe, firma posiada trójcę, która obejmuje pełny zakres 14-200 mm bez jednokrotnego zanurzania poniżej maksymalnej przysłony f / 2.8.

Dzięki szerokiemu zakresowi ogniskowych i jasnej maksymalnej aperturze obiektywy 70-200 mm są często wykorzystywane przez profesjonalistów pracujących w różnych dziedzinach, od dzikiej przyrody po śluby i wszystko pomiędzy. Wygląda na to, że obiektyw testowany jest na bezkompromisowy standard na papierze, a jego cena poważnie podkopuje konkurencję. Bez wątpienia przyciągnie to uwagę wielu użytkowników, którzy chcą zaoszczędzić pieniądze, nie chcąc przecinać żadnych zakrętów.

funkcje

  • 24 elementy w 22 grupach
  • Hyper Sonic Motor z wewnętrznym ogniskiem
  • 10 elementów o niskiej dyspersji

Mimo że jest znacznie tańszy niż Canon EF 70-200 mm f / 2,8 L IS III USM oferuje, i prawie połowę obecnej ceny ulicznej ekwiwalentnej opcji Nikon 70-200 mm f / 2,8E AF-S FL ED VR, nie ma oczywistych dziur w arkuszu specyfikacji; wszystko, czego oczekujemy na tym poziomie, jest obecne.

Układ optyczny składa się z 24 elementów rozmieszczonych w 22 grupach, w tym 9 kawałków szkła FLD i jednego obiektywu SLD, z których wszystkie służą do kontroli aberracji chromatycznej. To trochę więcej od dwóch FLD i trzech elementów SLD znalezionych w ośmioletnim poprzedniku obiektywu.

Powłoki wielowarstwowe zostały również zastosowane w celu wyeliminowania odblasków i zjawy, co z kolei powinno pomóc utrzymać wysoki kontrast, a imponujące 11 ostrzy przysłony powinno pomóc zachować naturalny wygląd bokeh.

Ogniskowaniem zajmuje się długoletnia technologia Hyper Sonic Motor, która wykorzystuje drgania ultradźwiękowe do napędzania grupy skupiającej. Soczewka może się skupiać tak blisko, jak 1,2 m od obiektu – przeciętnie dla takiego obiektywu – chociaż przełącznik na bębnie pozwala użytkownikowi ograniczyć to do mniejszego zakresu między 3m a nieskończonością, co powinno przyspieszyć sytuację, gdy przechwytywanie bardziej odległych tematów.

Dane techniczne

Długość ogniskowa: 70-200 mm

Uchwyt: Canon EF, Nikon FX, Sigma

Rozmiar filtra: 82 mm

Maks. Apertura: f / 2.8

Maksymalne powiększenie: 0,21x

Wymiary: 94,2 mm x 202,9 mm

Waga: 1,805 g

Ręczne ustawianie ostrości jest również możliwe, podobnie jak ręczne sterowanie ręczne (MO). Dzięki tej drugiej funkcji użytkownik może kontynuować normalne używanie autofokusa, zanim dokona ostatecznych ręcznych regulacji za pomocą pierścienia ostrości wokół obiektywu. Jest to szczególnie przydatne podczas przechwytywania ruchomych obiektów, które mogą nieznacznie przesunąć się tuż przed przechwyceniem.

Ci, którzy chcą uzyskać jak najwięcej z obiektywu, będą zadowoleni, wiedząc, że jest on również kompatybilny z szeroką gamą akcesoriów. Obejmuje to telekonwertery Sigma TC-1401 i TC-200, które zwiększają skuteczny zakres ogniskowych odpowiednio do 98-280 mm i 140-400 mm, a także dok USB, który pozwala na aktualizację oprogramowania układowego i poprawianie zarówno AF jak i stabilizacji obrazu .

Na koniec soczewka może zostać zamontowana na statywie poprzez stopę przymocowaną do tubusu obiektywu, a kliknięcie przechodzi przez punkty 90 ° po obróceniu. Jego konstrukcja zapewnia również kompatybilność z systemem Arca Swiss, jednak tej stopy nie można usunąć z obiektywu, tylko obrócić na bok.

Buduj jakość i obsługę

  • Beczka ze stopu magnezu
  • Odporne na kurz i zachlapania
  • Dotykowe pierścienie ostrości i zoomu

Z pewnością nie oczekujemy, że soczewki 70-200 mm f / 2.8 będą skromne pod względem wielkości i wagi, a 70-200 mm F2,8 DG OS HSM nie podważy oczekiwań. W rzeczywistości jego waga 1 805 g sprawia, że ​​jest on o około 265-325 g cięższy od swoich rówieśników, a jego gwint o średnicy 82 mm i średnica 94,2 mm są stosunkowo szerokie.

Jednak obiektyw wydaje się wystarczająco mocny w rękach. Stop magnezu został użyty do beczki, aby utrzymać go solidnie, a mocowanie zostało wykonane z mosiądzu. Odporność na kurz i zachlapanie pochodzi od wewnętrznych uszczelek wokół wszystkich wrażliwych punktów, a są one uzupełnione zewnętrzną gumową uszczelką na uchwycie, a także powłokami odpornymi na wodę i olej na przednich i tylnych elementach.

Zdjęcie 1 z 5

Zdjęcie 2 z 5

Obraz 3 z 5

Obraz 4 z 5

Obraz 5 z 5

Pod względem operacyjnym Sigma utrzymała kolejność kontroli w tym samym formacie co poprzedni model 70-200 mm 1: 2.8 EX DG OS HSM. Obejmuje to pierścień zmiany ogniskowej umieszczony w prawo w kierunku przedniej części cylindra i pierścień za nim. Całkiem do nich należy kwestia osobistych preferencji, ponieważ często spotyka się jedną konfigurację tak samo jak drugą, chociaż wielu fotografów woli mieć częściej używany pierścień zbliżenia bliżej ciała, do którego łatwiej dotrzeć.

Zbiór przełączników wyznacza jedną stronę lufy, mianowicie tryb ustawiania ostrości, zakres ogniskowania, stabilizację optyczną i niestandardową kontrolę ustawień. Są one dość wyrównane do lufy, ale łatwo się je porusza i poruszają się między pozycjami z przyjemną pozytywnością. Obiektyw posiada także tryplet przycisków, które można dostosować do różnych zadań związanych z ustawianiem ostrości.

Wydajność

  • Doskonała ostrość przy f / 2.8
  • 4-stopniowy inteligentny system operacyjny działa bardzo dobrze
  • Trochę winietowania na obu końcach obiektywu

System autofokusa aparatu zapewnia wysoką wydajność w całym zakresie ostrości. Podczas gdy niektóre soczewki charakteryzują się maniakalnymi ruchami, po których następuje końcowa zmiana dokładności, obiektyw na teście porusza się płynnie, ale pewnie pomiędzy różnymi punktami ogniskowania, bez wahania, które czasami uzyskujemy tuż przed potwierdzeniem ostrości. Jest trochę hałasu, ponieważ tak się dzieje, chociaż nie jest to zbyt rozpraszające. Z pewnością, jeśli wyłączysz wszystkie sygnały dźwiękowe z kamery, możesz realistycznie użyć tego obiektywu w bardziej dyskretnych warunkach bez zbytniego kłopotu.

System Intelligent OS obiecuje maksymalnie cztery przystanki korekcji, co odpowiada około 1/13 sekundy przy 200 mm, chociaż testy pokazują, że stabilna ręka może przynieść jeszcze lepsze wyniki. Liczba zdjęć uchwyconych po 1/10 sekundach wydawała się akceptowalnie ostra (nawet, jeśli nie można było tego konsekwentnie osiągnąć), ale zaskakujące było to, że obrazy o długości 1 / 8sec, a nawet 1/5 sekundy, były renderowane w takim samym stopniu. Warto zauważyć, że jest to z aparatem pełnoklatkowym 22 MP, a modele o wyższej rozdzielczości, takie jak Canon EOS 5DS i Nikon D850, mogą zwiększać intensywność poruszania, gdy obrazy są wyświetlane w 100%. Mimo to wciąż jest to bardzo dobry wynik.

Zdjęcie 1 z 6

Canon EOS 5D Mark III z Sigma 70-200mm F2.8 DG OS HSM | S, 1/400 s przy f / 3.2, ISO320

Kliknij tutaj, aby zobaczyć obraz w pełnym rozmiarze

Zdjęcie 2 z 6

Canon EOS 5D Mark III z Sigma 70-200mm F2.8 DG OS HSM | S, 1/320 s przy f / 3.2, ISO200

Kliknij tutaj, aby zobaczyć obraz w pełnym rozmiarze

Zdjęcie 3 z 6

Canon EOS 5D Mark III z Sigma 70-200mm F2.8 DG OS HSM | S, 1/250 s przy f / 2.8 ISO100

Kliknij tutaj, aby zobaczyć obraz w pełnym rozmiarze

Obrazek 4 z 6

Canon EOS 5D Mark III z Sigma 70-200mm F2.8 DG OS HSM | S, 1/400 s przy f / 3.2, ISO400

Kliknij tutaj, aby zobaczyć obraz w pełnym rozmiarze

Zdjęcie 5 z 6

Canon EOS 5D Mark III z Sigma 70-200mm F2.8 DG OS HSM | S, 1/320 s przy f / 2,8, ISO200

Kliknij tutaj, aby zobaczyć obraz w pełnym rozmiarze

Zdjęcie 6 z 6

Canon EOS 5D Mark III z Sigma 70-200mm F2.8 DG OS HSM | S, 1/160 s przy f / 3,5, ISO100

Kliknij tutaj, aby zobaczyć obraz w pełnym rozmiarze

Winietowanie można zaobserwować na obu końcach ogniskowych, chociaż trwa to dłużej, aby podnieść się z końca 70 mm, gdy stopniowo zatrzymujesz aperturę. Dopiero gdy dojdziesz do f / 5, prawie wszystko zniknie, chociaż nawet to jest naprawdę widoczne tylko podczas fotografowania jednolitego obiektu. Soczewka lepiej radzi sobie z teleobiektywem, a winietowanie o łagodnym lub umiarkowanym winietowaniu jest szeroko otwarte, ale szybko poprawia się na f / 3.2, a po f / 4 nie jest to problemem.

Na końcu 70 mm występuje bardzo małe zniekształcenie krzywoliniowe, chociaż na 200 mm występuje wyraźniejsze zniekształcenie poduszkowe. Znowu jednak jest to naprawdę widoczne tylko podczas przechwytywania obiektów o zdefiniowanych liniowych szczegółach, a nie o czymś, co zobaczycie w ogólnym codziennym użyciu.

Szczególnie imponująca jest kontrola aberracji chromatycznych, chociaż przy tak niskiej liczbie elementów dyspersyjnych w układzie optycznym nie powinno to być zbyt wielkim zaskoczeniem. Tylko bardzo drobne ślady bocznej aberracji chromatycznej można zobaczyć w kierunku krawędzi ramy przy 70 mm, a jest ich jeszcze mniej przy 200 mm. Bardziej imponująca jest kontrola nad osiową aberracją chromatyczną środka kadru, która praktycznie nie występuje.

Ostrość jest już silna na obu końcach obiektywu przy f / 2.8, podobnie jak konsystencja w całej ramie, a to tylko poprawia się wraz z zamknięciem przysłony. W przypadku apertur o średnim zakresie, np. F / 5.6, szczegóły są już tak dobrze zdefiniowane, że przy przetwarzaniu plików RAW wymagane jest tylko niewielkie wyostrzenie, w przeciwnym razie bardziej naturalne elementy mogą wydawać się zbyt ostre.

Werdykt

Jest wiele rzeczy do kochania w tym obiektywie. Dzięki doskonałej szczegółowości przy jeszcze szerszych otworach, świetnej kontroli nad aberracjami chromatycznymi, bardzo skutecznej stabilizacji obrazu i szybkiego autofokusa, zapewnia to, czego wymaga profesjonalista na tym poziomie. Doskonałe uszczelnienie budynków i warunków pogodowych czyni go jeszcze bardziej konkurencyjnym, podobnie jak cena. Nie jest to tani obiektyw, ale masz imponującą wydajność za te pieniądze.

Żaden obiektyw nie jest bezbłędny, a na uwagę zasługuje drobna aberracja chromatyczna i bardziej widoczne winietowanie, choć oba można łatwo naprawić. Prawdopodobnie większym problemem jest fakt, że soczewka jest stosunkowo ciężka, a fakt, że stopa statywu nie może być usunięta, może przeszkadzać tym, którzy pracują ręcznie. Mimo to są to drobne ślady na obiektywie, które zasługują na poważną uwagę. Bravo, Sigma!

  • Najlepsze obiektywy do pełnoklatkowych lustrzanek firmy Canon
  • Najlepsze obiektywy do pełnoklatkowych lustrzanek firmy Nikon
  • Najlepsze obiektywy do bezramowych kamer Sony z pełną ramką
  • Najlepszy teleobiektyw 2018: najlepsze obiektywy do lustrzanek Canon i Nikon