W użyciu
Benchmarki
Oto jak HP Z1 wypadł w naszym pakiecie testów porównawczych:
Hasło: 6464.3
Procesor Passmark: 19043
CPU-Z: 555,5 (jednowątkowy), 5 255,4 (wielowątkowy)
Geekbench: 5710 (jednordzeniowy); 31 083 (wielordzeniowy); 26.982 (oblicz)
Procesor CineBench: 1673
CrystalDiskMark: 3254.3 MBps (odczyt); 2948.6 MBps (zapis)
Novabench: 3553
Atto: 3247 MB / s (odczyt, 256 MB); 2537 MB / s (zapis, 256 MB)
Windows Experience Index: 8,9
Ogólne doświadczenia związane z korzystaniem z tego systemu są bardzo pozytywne. Ponieważ w porównaniu z typowym komputerem stacjonarnym Z1, jak określono w sprzęcie przeglądowym, jest potworem.
Ładowanie systemu zajmuje zaledwie kilka sekund, a uruchamianie aplikacji jest niezwykle szybkie.
Rozmiar i skala obudowy Z1 sugerują, że HP spodziewał się, że ta maszyna będzie siedzieć na biurku, a nie na podłodze, chociaż może tam żyć, jeśli nie zamierzasz często korzystać z gniazda karty SD lub napędu DVD.
Jedną z przeszkód jest to, że poza niewiarygodnie małą grafiką, HP nie oznaczył wyraźnie żadnego z portów USB. Ponieważ te porty nie są kolorowe, nie można rozróżnić USB 3.2 Gen 2, Gen 1 ani USB 2.0, chyba że poznasz konkretnie ich lokalizację.
Zalecamy również, aby kupujący wybrali lepszą mysz i klawiaturę niż HP. Ci, którzy wydali tyle pieniędzy na system, powinni spodziewać się mechanicznej klawiatury i myszy z więcej niż trzema przyciskami, a żaden z nich nie jest standardem w Z1.
Ale tam, gdzie ten system świeci, znajduje się w surowym, nieskrępowanym pomruku oferowanym przez kombinację Core-i9 i RTX 2080. Nie ma wielu problemów, których ten system nie mógł skutecznie załamać, szczególnie te, które wymagają modelowania 3D lub przetwarzania obliczeniowego.
Jedynym zastrzeżeniem jest to, że tworzenie kopii zapasowej systemu lub przetworzonych danych na urządzeniu zewnętrznym byłoby szybsze z portem Thunderbolt 3 niż opcja USB 3.2 Gen 2, którą HP podarował temu systemowi. Z powodu tego pominięcia ten system nie jest idealny do edycji wideo, nawet jeśli reszta sprzętu jest praktycznie idealna do tego zadania.
Konkurencja
Ponieważ stacje robocze są lukratywnymi systemami do sprzedaży, znaczna liczba producentów ma produkty, które zajmują to samo miejsce, co HP Z1.
Kompaktowy komputer stacjonarny Corsair One Pro i180 to jedna opcja. Wykorzystuje procesor Intel Core i9-9920X i jeszcze lepszą kartę graficzną RTX 2080 Ti, ma chłodzenie cieczą i więcej pamięci, ale kosztuje 3 99,99 USD.
Innym wyborem jest stacja robocza Fujitsu Celsius J580. Oferuje ten sam procesor i procesor graficzny Nvidia Quadro P2200. Ta karta graficzna nie jest o ćwierć mocniejsza niż RTX 2080, a ogólna cena jest wyższa niż HP.
Powinniśmy również wspomnieć o Dell Precision 5820 Tower, systemie, który kosztuje znacznie więcej niż HP Z1, a przy najlepszej specyfikacji oferuje tylko kartę graficzną Nvidia Quadro P4000, która jest o 70% wolniejsza niż RTX 2080 w niektórych testach.
Jedyną znaczącą zaletą systemu Dell jest to, że może on pomieścić dwie karty graficzne i ma wystarczająco dużą obudowę, aby pomieścić zasilacz potrzebny do tej konfiguracji.
Dlatego w porównaniu z wieloma stacjami roboczymi HP Z1 oferuje znaczne korzyści tym, którzy szukają najlepszej dostępnej wydajności za swoje pieniądze.
Ostateczny werdykt
W Z1 są świetne rzeczy, które zostały ulepszone za pomocą kilku obszarów, w których mógłby być znacznie lepszy, gdyby HP zwracało większą uwagę na szczegóły.
Pozytywne aspekty to solidna i wysokowydajna platforma, kompaktowy pakiet, który jest w stanie poradzić sobie zarówno z problemami z jednym, jak i wieloma wątkami z jednakowym wzrostem.
HP pozwala dostosować Z1 do potrzeb tych, którzy potrzebują konkretnej platformy obliczeniowej lub ogólnej stacji roboczej, z dużą ilością warstw wydajności na CPU, GPU i pamięci.
Ale dla tych, którzy szukają najwyższych poziomów wydajności stacji roboczych, istnieją pewne nieodłączne ograniczenia, o których wcześniej wspominaliśmy, które mogą zniechęcić potencjalnych nabywców.
Wiele negatywnych aspektów wynika z chęci spakowania Z1 w tak małej obudowie, pomimo że jest to sprzeczne z potrzebami projektowania stacji roboczych. Wydajność wymaga dużej objętości, a Z1 nie ma wystarczającej ilości gniazd, większego zasilacza lub cyrkulacji powietrza.
To wyjaśnia w pewnym sensie, dlaczego Z1 nie może używać szybszej karty wideo RTX 2080 Ti jako opcji, a zasilacz został zaprojektowany wyłącznie do konfiguracji pojedynczej karty wideo.
Dzięki tej obudowie projektanci HP pomalowali się w kącie, a wynikiem tego jest system, który jest potężny od razu po wyjęciu z pudełka, ale raczej nie poprawi się dzięki ulepszeniom sprzętowym.
Brak możliwości rozbudowy jest rozczarowujący, biorąc pod uwagę, że stacje robocze są tradycyjnie bardziej elastyczne niż ich kuzyni z komputerów stacjonarnych.
Z1 nie może zaakceptować drugiego RTX 2080 bez większego zasilacza i może walczyć o spokój, gdyby miał to uaktualnienie. Brak portu Thunderbolt 3 jest równie zaskakujący, a bez dodatkowych gniazd nie można dodać sieci 10GbE do tej platformy bez zajmowania jedynego wolnego gniazda PCIe.
(Źródło zdjęcia: Mark Pickavance)
Tamten system wywarł na nas wrażenie, to co dostajesz za swoje pieniądze.
Jeśli dodasz detaliczny koszt procesora, karty graficznej, pamięci i płyty głównej, koszty te będą wynosić 80% ceny wywoławczej, bez uwzględnienia wszystkich innych urządzeń peryferyjnych i gwarancji HP.
Sama karta graficzna kosztuje poniżej 700 USD, a cały pakiet Z1 stanowi doskonałą wartość.
Jednak rynek sprzętu komputerowego przeżywa obecnie kulturową falę uderzeniową, która może mieć duży wpływ na maszyny takie jak Z1.
Zagrożona niegdyś nie do pokonania dominacja Intela na rynku komputerów stacjonarnych, a pojawienie się znacznie wydajniejszych platform AMD z układami Ryzen rzuciło ogromny klucz w planowaniu produktów Intela.
Stacje robocze oparte na układach Ryzen 3. generacji z 12 rdzeniami i 24 wątkami już tu są, a nowe układy z gwintem Ryzen 4000 Series z maksymalnie 64 rdzeniami i 128 wątkami będą ważnym czynnikiem w 2020 r..
Spodziewalibyśmy się, że HP odświeży Z1 wersją AMD, która nuknie tę maszynę Intela z orbity do symetrycznych zadań wieloprocesorowych.
Pomimo używania części wprowadzanych głównie na rynek w 2019 r., Z1 wygląda już na przestarzały, a za rok zostanie zdecydowanie zastąpiony.
Chociaż oferuje dobrą wartość nawet w ekstremalnej konfiguracji testowanego sprzętu, jego brak opcji rozszerzenia może wykluczyć, jeśli wśród klientów szukających platformy najwyższej wydajności.
- Sprawdź także naszą ofertę najlepszych stacji roboczych w 2019 roku
